- umartwić
- 1. mater2. mortifier
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
umartwić
Regardez d'autres dictionnaires:
umartwiać się – umartwić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} sprawiać sobie umyślnie ból, zadawać sobie cierpienie fizyczne; celowo odmawiać sobie wszelkich wygód, przyjemności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umartwiał się, żyjąc o chlebie i wodzie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umartwiać — ndk I, umartwiaćam, umartwiaćasz, umartwiaćają, umartwiaćaj, umartwiaćał, umartwiaćany umartwić dk VIa, umartwiaćwię, umartwiaćwisz, umartw, umartwiaćwił, umartwiaćwiony «zadawać swemu ciału cierpienia fizyczne» Umartwiał ciało biczowaniem.… … Słownik języka polskiego
umartwienie — n I 1. rzecz. od umartwić Skłonność do umartwienia. 2. lm D. umartwieniewień książk. «to, co kogoś umartwia, narzucony brak wygód, przyjemności itp.» Stosować różne umartwienia. umartwienie się rzecz. od umartwić się … Słownik języka polskiego
umartwiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, umartwiaćam, umartwiaća, umartwiaćają, umartwiaćany {{/stl 8}}– umartwić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, umartwiaćwię, umartwiaćwi, umartwiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, sprawiać ból, cierpienie fizyczne… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
